سفره هفت سین -هفت ویک72118

ایران باستان دارای جشن ها و اعیاد فراوانی بوده و در فرهنگ ایران هر جشنی، نماد خاصی دارد. سفره هفت سین یکی از میراث گرانبهای اجداد ما است که هر سین آن نمادی از هر یک از زیبایی های خلقت می باشد.

ما ایرانیان سفره‌ی هفت‌سین را در عید نوروز بر زمین یا روی میز می‌گسترانیم. هنگام تحویل سال، اعضای خانه و خویشاوندان همگی دور سفره جمع می‌شویم. بعضی خانواده‌ها این سفره را تا سیزدهم نوروز نگه می‌دارند و سپس در پایان این مدت سبزه را به دست آب می‌سپارند

تاریخچه سفره هفت سین

هفت سین یکی از مشهورترین رسومی است که در شروع سال جدید خورشیدی به آن توجه می شود. بر روی سفره هفت سین اصولا مواردی چیده می شوند که با حرف (س) شروع گردند مانند: سیر، سیب، سکه و غیره

تا حالا با خود فکر کرده اید چرا هفت سین ؟ چرا هشت سین نشده ؟ و یا شش سین ؟

هفت

هفت در زبان باستان هفت به معنای همیشگی و جاودانگی، خوش ‌یمنی و به فال نیک گرفتن است. همچنین در زبان باستانی عدد هفت به نام “امرداد” است که معنای زندگی و جاودانگی را می‌دهد بنابراین ایرانیان باستان هفت واژه را به نشانه آن گزینه کرده و بر خوان نوروزی می‌چینند.

هفت برای ایرانیان باستان مقدس بوده و برای مفاهیم مثبت، خوش یمنی و فال نیک استفاده از عدد هفت استفاده می‌کردند مثلا هفت رنگ رنگین کمان، هفت خان رستم در شاهنامه، هفت آسمان، هفت اقلیم، هفت روز هفته، هفت فرشته، هفت شهر عشق در عرفان، هفت پیکر و …

البته گفتی است که در دوران ساسانیان و پیش از اسلام ایرانیان سفره ای به نام «هفت شین» می‌گستراندند که شامل شمع، شراب، شهد، شمشاد، شربت، شقایق بوده است. پس از آمدن اسلام به ایران و حرام اعلام شدن «شراب» آن‌ها، خواهر و همزاد شراب را که سرکه می‌شد، بر سر سفره قرار می‌دادند و اینگونه شین به سین تغییر پیدا کرد.

ایرانیان باستان هر سال سفره‌ای را برای بزرگ نهادن طبیعت و برکات آن تدارک می‌دیدند که هر یک از اجزای آن با حروف گوناگونی شروع می‌شدند. اولین نشانه‌ها از سفره‌ای که همه المان‌های آن با حرف سین آغاز می‌شدند مربوط به قرن‌های هشت و نهم یعنی بعد سلسله ساسانیان است .

خب اما هفت سین جدید دارای معنای می باشد که نشانه های ایران باستان بعد اسلام و یادگاران باستانی است

• سیر: به نام و عنوان اهورامزدا
• سیب: به نام و عنوان سپندارمذ (اسفند)
• سبزی: به نام فرشته اردیبهشت
• سنجد: به نام فرشته خرداد
• سرکه: به نام فرشته امرداد
• سمنو: به نام فرشته شهریور
• سماق: به نام فرشته بهمن

با اینکه باید چیدنی‌های سفره با حرف «سین» شروع شوند، اما خانواده‌های ایرانی برای زینت و آرایش هر چه دلپذیرتر سفره، از وسایل و چیدنی‌های دیگری هم استفاده می‌کنند. در این بین خوش‌سلیقگی و هنر هر فردی در چیدن می‌تواند دخیل باشد

هر سین نماده چیست ؟

• سبزه: نماد نوزایی و تولد مجدد
• سمنو: نماد برکت و فراوانی
• سماق: نماد طلوع خورشید
• سکه: نماد دارایی
• سیب: نماد زیبایی و سلامتی
• سرکه: نماد شکیبایی و عمر
• سیر: نماد پزشکی درمان یا طب
• سنبل: نماد بهار

به غیر از سین وسایل ضروری هر سفره

• قرآن: مقدس و برای مقدس و معنوی کردن سال جدید در سفره قرار داده می‌شود. قرآن بالای سفره قرار می‌گیرد.
• کتاب‌هایی از قبیل کتاب حافظ و شاهنامه فردوسی

حافظ یکی از موثرترین شاعران ایرانی است که اغلب افراد سال نو خود را با تفالی به دیوان او آغاز کرده و باقی ایام سال را با آن پیش بینی می کنند.

• آیینه و شمعدان و شمع: آیینه نشان دوری از بدی‌ها و زشتی‌ها شمع نماد روشنایی و فروغ است.
• تخم مرغ‌ های رنگی زیبا: تخم مرغ نماد از باروری و آفرینش است.
• سنبل
• یک کاسه آب که داخل آن گل سرخ قرار می‌گیرد؛ آب نشان پاکی و روشنایی است.
• کاسه دیگری حاوی دانه‌های انار یا ترنج
• ماهی قرمز: قرار دادن ماهی قرمز در سفره هفت سین به ۲۵۰۰ سال قبل یعنی زمان هخامنشیان و ایلامی‌ها بر می‌گردد.                                                ماهی نماد تازگی و تکاپو است. اغلب افراد ماهی را در تنگ آب شفافی قرار می دهند تا سالی پر از انرژی و سرزندگی را پیش روی خود داشته باشند.

• گندم و نان سنگک

نان نماد برکت و روزی الهی است که بر روی هر سفره دیگری نظیر سفره غذا و همچنین سفره عقد یافت می شود.

• ظرفی از گلاب
• اسفند: نماد دور کردن چشم بد است. 
• شیرینی: در سر سفره نماد از شیرین‌کامی همیشگی است
• گل طبیعی

گذاشتن یک گلدان گل طبیعی سر سفره‌ی هفت‌سین علاوه بر سبزه، در خیلی از خانه‌ها مرسوم است. گل‌هایی مثل گل لاله، شب‌بو و سنبل از محبوب‌ترین‌ها برای این مناسبت هستند

خواص خوراکی سفره هفت سین

سنجد

در گذشته به این میوه زیاد توجه می‌شده است. اما در جامعه امروزی، مگر در مناسبت‌های خاص، تنها از نوع خشک شده‌اش استفاده می‌شود.

سنجد تازه ترکیبات فیبری زیادی دارد. در محصول خشک شده‌اش چندان ویتامین C یافت نمی‌شود. در عوض، مقدار زیادی ترکیبات کاروتنوئیدی یا پیش سازهای ویتامین A و همچنین املاحی مثل پتاسیم و منیزیم در خود دارد.

سمنو

ماده‌ای نشاسته‌ای است که از گندم به‌دست می‌آید. به دلیل شسته شدن نشاسته در سمنو با آب، هضم و جذب آن به بدن سریع‌تر است. همچنین به خاطر شکسته شدن مولکول‌های بزرگ نشاسته، طعمی شیرین به خود می‌گیرد.

سمنو که از آرد گندم کامل به دست می‌آید مقدار فراوانی ویتامین‌های گروه B و املاحی مثل نمک دارد.

سیر

سیر در رده سبزیجات قرار دارد و حاوی ترکیبات آنتی‌اکسیدان و ویتامین C است.

از طرفی، ترکیبات گوگردی در خود دارد که خاصیت ضدعفونی‌کنندگی بدان بخشیده است. سیر میزان قابل توجهی فیبر هم دارد و به همین دلیل برای دستگاه گوارش مفید است.

سرکه

در واقع، سرکه همان اسید استیک تخمیر شده است. سرکه ماده غذایی به شمار نمی‌رود و مصرف نکردنش مشکلی برای بدن ایجاد نمی‌کند. این مایع تنها یک طعم‌دهنده محسوب می‌شود و برای ترش کردن خوراکی‌هایی مثل سالاد از آن استفاده می‌کنیم.

سرکه خون را رقیق و باکتری‌های مضر دستگاه گوارشی را نابود می‌کند. همچنین توانایی تنظیم اسید درون معده را دارد.

سماق

سماق در زمره‌ی ادویه‌جات دسته‌بندی می‌شود. با شنیدن نام سماق احتمالا اکثرمان یاد کباب بیفتیم. جالب است بدانید این ادویه علاوه بر اشتها‌آور بودن برای جوان‌سازی پوست، از بین بردن لکه‌های روی پوست، کاهش چربی خون، کبد و لاغری هم مفید است.

خوردن سماق با ماست درمانی برای چاقی است. ترکیب سماق با عسل هم برای دیابت مفید است.

سیب

هر چه از خاصیت این میوه بهشتی بگوییم کم گفته‌ایم.

سیب سرشار از ویتامین C، فیبر، ترکیبات کاروتنوئیدی، بتاکاروتن و پیش‌سازهای ویتامین A و C است. بهتر است این میوه را با پوستش بخورید، چون فیبر پوستش بیشتر از خودش است.

فیبرهایی که در سیب وجود دارند مانع از جذب زیاد چربی در بدن می‌شوند. مصرف روزانه سیب برای هر کسی توصیه می‌شود.