فرزند کمتر یا بیشتر؟-هفت ویک75561

چندفرزندی» و «تکفرزندی» دو عبارت پر استفاده سالهای اخیر بحثهای خانواده و جمعیتی است. با اینکه در گذشته چندفرزندی یکی از بدیهیات جامعه ایرانی بوده و خانوادهها تا دهه شصت اغلب چندفرزند بودند و تکفرزندها بسیار کم و معمولا به دلایل پزشکی و یا اتفاقات ناگوار از جمله از دست دادن یکی از والدین رخ میداد. بعد از تبلیغهای اجتماعی به سمت کم فرزندی، خانواده ایرانی با همه وجود آن را پذیرفت تا از ابتدای دهه 90 هشدارها برای پیری جمعیت به صدا در بیایداز این نظر سیاستهای کنترل جمعیت باید از دهه80 متوقف میشد و از آن زمان به بعد زوجها به داشتن فرزند بیشتر تشویق میشدند. دیگر از دورانی که فرزند چهارم به بعد خانوادهها کوپن نداشتند یا کارمندان تنها تا فرزند سوم حق اولاد میگرفتند و در بحث حق بیمه هم تفاوتهایی بین سه فرزند اول و فرزندان بعدی حاکم بود و نظایر اینها گذشته است. حالا روند جمعیت ایران با افت رشد مواجه شده است و بحران سالمندی کشورمان را تهدید میکند.
گروه دیگری از مخاطبان نیز با بیان دلایل فرهنگی، ناتوانی پدرها و مادرهای نسل جدید برای تربیت فرزندان را عمده ترین دلیل سرباز زدن این نسل از بچه های بیشتر عنوان کرده اند. به عقیده این گروه والدین مجبور هستند وقت بیشتری را در بیرون از خانه صرف کنند و در نتیجه وقت کمتری به بچه ها اختصاص می یابد. همچنین نسل جدید مانند گذشته توانایی کنترل بچه هایشان را ندارند. بنابراین جامعه در زمینه تربیت کودک دچار بحران می شود.
دراین بین
«عوامل اقتصادی مهم است ولی همه چیز نیست. مستند به گفته ام می بینید که خانواده های بیشتر برخوردار، یا فرزند ندارند و یا یکی دو فرزند دارند و این در خانواده های کم برخوردار هم صدق می کند؛ پس مسئله فقط اقتصادی و مالی نیست.»
در این حال
برخی از طرفداران افزایش جمعیت برای به کرسی نشاندن نظریه خود اینطور استدلال میکنند که به مرور زمان عناوینی مثل برادر، خواهر، عمو، عمه، دایی و خاله از بین خواهد رفت و نسل جدید در انزوا و تنهایی بیشتری رشد خواهد کرد. این انزوا، مهارتهای اجتماعی و فردی کودک را مختل میکند و باعث میشود کودکان، خودخواه و بیرقیب تربیت شوند.
اما مزید چند فرزندی
استقلال بیشتر کودکان چندفرزندی
در خانوادههای چندفرزند، استقلال بچهها هم خیلی بیشتر از تکفرزندیهاست و هم خیلی زود به وجود میآید و پررنگتر است. بچههای تک فرزند هم خودبهخود مستقل خواهند شد ولی به اندازه چندفرزندیها نیست. زیرا ما غالبا والدین کنترلگری هستیم و وقتی چندفرزند داشته باشیم، با آمدن فرزندی بعدی، فرزند یا فرزندان قبلی را از کنترلهای افراطی خارج میکنیم و در نتیجه آنها استقلال بیشتری پیدا میکنند.
- اعتماد به نفس و عزت نفس بیشتر
- روحیه حمایتگری و پشتیبانی بالاتر
- رابطه اجتماعی بهتر و رشد فکری بیشتر
- صبوری بیشتر
- جمعگرایی به جای فردگرایی
- از خودگذشتگی بیشتر
هنوز هیچ دیدگاهی درج نشده است. شما اولین باشید!