دمل چیست و راه درمان -هفت ویک84972
دمل یا جوش چرکی نوعی از عوارض پوستی است که به علت غلظت وکثافات موجود در خون وسموم بدن، موجب ایجاد ورم و التهاب به صورت دانه های کوچک چرکی در زیر پوست می شود.علائم و نشانه های دمل و کورک شامل مواردی همچون قرمزی، درد، گرمی و ورم می شود. این ورم را هرگاه فشار دهیم، به نظر می رسد که درون آن از مایعی پر شده است و این در حالی است که منطقهٔ قرمز شده اغلب فراتر از ورم نیز می رود.به دلیل وجود باکتری ها در محیط های گرم و مرطوب به وجود می آید. به همین دلیل نیز در بسیاری از مواقع شاهد بروز آن در زیر بغل، اطراف پره های بینی و داخل ران ها هستیم. اندازه و رنگ دمل متنوع بوده و باعث آسیب رساندن به سطح پوست می شود امروزه برای از بین بردن این دمل ها از آنتی بیوتیک استفاده می شود و یا با نیشتری آن را شکافته و تخلیه می کنند سپس پانسمانی از بتادین و مواد شیمیایی مضر را داخل زخم می گذارند که خود می تواند عاملی برای بیماری باشد.
دمل بزرگ مجموعهای از چند کورک است که در کنار هم یک ناحیه عفونی را در زیر پوست تشکیل میدهند. بیشتر کورکها را میتوان از طریق بریدن و تخلیه آنها برطرف کرد، این یک فرآیند جراحی کوچک است که طی آن دهانه کورک باز شده و چرک آن تخلیه میگردد.
کورک چیست ؟
کورک یک عفونت پوستی است که از فولیکول مو یا غده چربی پوست آغاز میکند. این عفونتها که از آنها با نام آبسه پوستی نیز یاد میشود، عفونتهای موضعی هستند که در عمق پوست ایجاد میشوند. کورک معمولاً به شکل یک ناحیه حساس قرمز بروز میکند که با گذشت زمان سفت و محکم شده و در نهایت مرکز آن نرم و پر از عفونت میشود. این عفونت در واقع سلولهای سفید خونی است که بدن برای از بین بردن آلودگی و عفونت، آنها را با کمک جریان خون میفرستد. مجموع این سلولهای سفید خونی، باکتریها و پروتئینها چرک نامیده میشود. در نهایت چرک یک دهانه را ایجاد میکند که از طریق جراحی میتوان آن را باز کرد. این دهانه گاهی به طور خود به خود در سطح پوست باز میشود.
محل تشکیل دمل یا کورک
دمل ها با این که می توانند در هر جایی از بدن پدیدار شوند اما اغلب بر روی صورت، گردن، زیر بغل، شانه ها، کمر و باسن بروز می دهند. نواحی پر مو، مرطوب یا پر اصطکاک بدن نواحی رایج بروز این نوع دمل ها هستند. ناحیه داخلی ران ها مثال خوبی از این موارد است. دمل ها همچنین می توانند در نزدیکی گوش یا بینی نیز تشکیل شوند. درد معمولا با تجمع بیشتر چرک در زیر پوست بیشتر شده و با تخلیه شدن محتویات دمل تسکین می یابد.
انواع کورک یا دمل
دملهای بزرگ
دمل بزرگ در واقع یک آبسه چرکین در سطح پوست است که توسط باکتریوم استافیلوکوک اورئوس ایجاد میشود. این تورم و آبسه اغلب گروهی از فولیکولهای مو را در خود جای میدهد. از این رو بزرگتر از یک کورک یا دانه معمولی ظاهر میشود. یک دمل بزرگ میتواند یک یا چند دهانه بر روی پوست داشته باشد و بعد از تب یا سرماخوردگی بروز کند.
کفگیرک
هنگامی که چندین دمل نزدیک به یکدیگر قرار داشته و در زیر پوست به هم وصل شوند کفگیرک به وجود می آید. این ضایعات پوستی با این که معمولا بر روی کمر و گردن یافت می شوند اما در هر جایی از بدن می توانند بروز دهند. مردان در مقایسه با زنان بیشتر به دمل های کفگیرک دچار می شوند. کفگیرک ها نسبت به یک دمل در عمق بیشتری از پوست جای گرفته و مدت زمان بیشتری برای التیام یافتن نیاز دارند.
آکنه کیستی
آکنه کیستی نوعی آبسه چرکی است و هنگامی که مجراهای چربی مسدود و ملتهب میشوند، شکل میگیرد. آکنه کیستی در مقایسه با التهابهای سطحی که توسط آکنههای معمولی ایجاد میشوند، بافت عمیقتری از پوست را تحت تأثیر قرار میدهند.
زیر بغل و کشاله ران
هنگامی که توده ها آبسه های پر از چرک به صورت متداول در این نواحی از بدن بروز دهند، امکان دارد فرد به بیماری مزمنی به نام هیدرآدنیت عفونی مبتلا باشد. این عفونت در غدد عرق و فولیکول هایی مویی به وجود می آید که مسدود شده اند. موارد خفیف این عفونت با مراقبت و درمان خانگی رفع می شوند. برخی دارو ها و درمان ها برای موارد شدید و عود کننده هیدرآدنیت عفونی وجود دارند.
هیدرآدنیت چرکی
هیدرآدنیت چرکی وضعیتی است که طی آن به دلیل التهاب موضعی فولیکولهای مو، چند آبسه چرکی در ناحیه زیر بغل و اغلب کشاله ران ایجاد میشود. درمان این نوع از التهابهای پوستی به کمک آنتیبیوتیکها دشوار است، از این رو برای درمان آنها باید از یک فرآیند جراحی استفاده کرد تا فولیکولهای موی موجود در ناحیه ملتهب به منظور رفع التهاب پوستی خارج شوند.
کیست پیلونیدال
کیست پیلونیدال گونه نادری از آبسههای چرکی است که درون یا بالای خط وسط باسن رشد میکند. کیستهای پیلونیدال اغلب به صورت نواحی کوچک التهاب در قسمت پایینی ناحیه رویش مو (فولیکول مو) بروز میکنند. به مرور زمان به دلیل تحریکهای ناشی از فشار مستقیم، این نواحی متورم بزرگتر، سفتتر و دردناک میشوند و به صورت برآمدگیهای حساسی بروز میکنند که نشستن را دشوار میسازند.
گل مژه
گل مژه یک برآمدگی قرمز رنگ دردناک و کوچک است که در انتهای مژه، زیر پلک چشم و یا درون پلک چشم رشد میکند. گل مژه در اثر التهاب موضعی غدههای عرقی یا فولیکول مژههای پلک رشد میکنند و اغلب با شالازیون (تودههایی که در قسمت داخلی پلک بالایی یا پایینی رشد میکند) اشتباه گرفته میشود. شالازیون اغلب بدون درد است و به جای عفونت، توسط انسداد و التهاب غدد چربی ایجاد میشود.
عوامل
- دیابت
- مشکلات مربوط به سیستم ایمنی بدن
- تغذیه ضعیف
- بهداشت نامناسب
- قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مضر که باعث تحریک و خارش پوست میشوند.
آیا دُمَل مسری است؟
میکروب هایی که باعث ایجاد دُمَل می شود، به راحتی از طریق تماس پوست یک فرد با فرد دیگر و همچنین اشیاء آلوده پخش می شود. این باکتری ها معمولاً تا زمانی که راهی به داخل پوست نیابد، هیچ آسیبی به فرد وارد نمی کند. هنگام بروز این توده های عفونی، افراد نباید از حوله، لباس یا وسایل ورزشی مشترک استفاده کنند. پوشاندن روی دُمَل و شستشوی مکرر دست ها نیز می تواند از شیوع این باکتری ها جلوگیری کند.
دُمَل در چه افرادی ایجاد می شود؟
این عفونت های چرکی ممکن است در هر کسی ایجاد شود؛ احتمال ابتلا به دُمَل در صورت وجود آکنه، اگزما یا سایر عوامل ایجادکننده شکاف های پوستی، بیماری دیابت و یا سیستم ایمنی ضعیف افزایش می یابد. برای بهبود اکثر دُمَل ها، مراقبت خانگی موثر است. چندین بار استفاده از از کمپرس گرم در طول روز به باز شدن دُمَل و خروج چرک کمک می کند. همچنین تمیز نگه داشتن دُمَل پس از خارج شدن عفونت، تعویض بانداژ و شستشوی دست ها، می تواند در بهبود آن نقش بسزایی داشته باشد.
دمل ها از کجا می آیند؟ اغلب این ورم های چرکی ناشی از عفونت باکتریایی هستند. وقتی باکتری ها وارد بدن شما می شوند، سیستم ایمنی بدن، گلبول های سفید که مسوول مبارزه با عفونت ها هستند را به مناطقی می فرستد که باکتری ها در آن تجمع کرده اند. وقتی گلبول های سفید به باکتری ها حمله می کنند، بعضی بافت های بدن که در آن نزدیکی هستند، می میرند و به این ترتیب سوراخی ایجاد می شود که بعدتر با چرک پر می شود و در نتیجه دمل شکل می گیرد. چرک ترکیبی است از بافت های مرده، گلبول های سفید و باکتری.
اغلب ورم های چرکی پوست با نفوذ باکتری به زخم های کوچک، ریشه یک تار مو یا غده عرق یا چربی مسدود شده ایجاد می شود. می توان خطر ابتلا به دمل پوستی را با رعایت بهداشت، داشتن سبک زندگی سالم و مراقبت از پوست کاهش داد.
درمان
خالی کردن چرک داخل دمل به وسیله سرنگ و یا نیشتری ظریف است و پس از تخلیه کامل دمل دمل را به وسیله سرنگی پر از محلول جوش شیرین می کنند و پس از رفع کامل چرک و عفونت از بافت و زخم با استفاده از پانسمان عسل دمل را درمان کامل می نمایند. نتیجه: دمل ها و جوشهای چرکی بدون استفاده از مواد شیمیایی و با بهره بردن از مواد طبیعی در دسترس قابل درمان هستند.
کمپرس گرما
برای اکثر کورکها اِعمال گرما بر روی آنها است که شامل خیساندن ناحیه عفونت در آب گرم و یا گذاشتن کیسه آب گرم بر روی آنها است. شما میتوانید با 3 یا 4 بار گذاشتن یک پارچه گرم و نمناک مانند یک لیف به مدت 20 تا 30 دقیقه بر روی کورک، کورکهای کوچک را درمان کنید
انتی بیوتیک
از آنتی بیوتیکها اغلب برای از بین بردن عفونتهای میکروبی استفاده میشود. اگر عفونت به پوست اطراف کورک نیز سرایت کرده باشد، پزشک اغلب برای درمان آن آنتیبیوتیک تجویز میکنند
مراجعه به پزشک
در صورتی که دمل پس از یک هفته مراقبت خانگی برطرف نشود باید با پزشک خود تماس گرفت. دیگر دلایل تماس با پزشک می توانند نمونه های زیر باشند:
یک دمل بر روی صورت یا ستون فقرات
یک دمل بسیار بزرگ یا دردناک
یک دمل که پس از درمان باز پدیدار می شود
هنوز هیچ دیدگاهی درج نشده است. شما اولین باشید!