انواع مختلف اب و هوا_هفت ویک

که در آن هستیم ، به ویژگی های فصول سال در آن مکان و تأثیرات هر پدیده طبیعی که ممکن است رخ دهد.

در این مقاله ، انواع اقلیم هایی را که در شرایط عادی وجود دارند ، بسته به فصل سال و موقعیت جغرافیایی و همچنین طبقه بندی های مختلف ، بررسی خواهیم کرد

بیشتر مردم روزهای آفتابی را دلپذیر می دانند. با نبود ابر، خورشید قادر به تابش و ایجاد گرما می باشد. هر چند یک روز آفتابی همیشه به معنای گرم بودن آن نیست. دمای سرد و باد هم می تواند در روزهای آفتابی وجود داشته باشد. ایستگاه های هواشناسی اغلب این موارد را به عنوان انواع آب و هوا توصیف می کنند.

اب و هوای گرم این نوع آب و هوا ، همانطور که از نامش پیداست ، با درجه حرارت بالا مشخص می شوند و در مناطقی با عرض جغرافیایی کم قرار دارند.

در این حالت ، اشعه خورشید به دلیل کمترین تمایل تأثیر بیشتری در این مناطق دارد.

اب و هوای تیره

هوای ابری تیره وقتی است که آسمان کاملاً توسط یک پوشش ابری پوشانده شده باشد. روزها به طور قابل توجهی کم نور و شب ها کاملاً تاریک و بدون منابع نوری هستند. اگر ابرهای سیروس یا سیرواستراوس آسمان را بپوشاند، خورشید یا ماه ممکن است قابل مشاهده باشد و روز کمی نسبت به پوشش استراتوس روشن تر است. با این حال، مورد دوم (پوشش استراتوس) در این نوع از انواع آب و هوا بسیار شایع تر از مورد قبلی است. بسته به نوع ابرها و زمان روز، آسمان پوشیده از ابر ممکن است هنگام طلوع یا غروب خورشید، سفید، خاکستری روشن، خاکستری یا آبی تیره به نظر برسد. پوشش ابر از افت یا افزایش بیش از حد دما جلوگیری می کند و اختلاف دما بین مناطق مختلف روز را کاهش می دهد. گاهی اوقات دما می تواند در کل روز ثابت باشد.

 آب و هوای معتدل

در این نوع اقلیم ها دما معمولاً متوسط است، در بعضی از اوقات سال بیشتر به سمت دمای سرد متمایل می شود. این اقلیم ها در عرض های جغرافیایی میانی قرار دارند.

اب و هوای بارانی

باران، رطوبت متراکم بالای جو است که به شکل قطرات مایع فرو می ریزد. این یک پدیده بسیار مهم است که اجازه می دهد زندگی در قاره ها شکوفا شود. بدون باران منظم، زمین به یک کویر گرم تبدیل می شود. با این حال باران های شدید می توانند سیل فاجعه بار ایجاد کنند که قادر به تخریب مناطقی به اندازه کل کلانشهر می باشند. علاوه بر این، باران باعث حوادث و عوارض دیگری مانند لغزنده شدن جاده ها، مسافت ترمز بیشتر، کاهش دید (شبه مه) می شود. باران های اپیزودیکی که فقط چند دقیقه طول می کشد، رگبار یا درشت باران نامیده می شوند.

 اقلیم های قطبی

اینها مناطقی هستند که غلبه سرما کامل است. آنها در بالاترین عرض های جغرافیایی یافت می شوند و دما در خنک ترین ماه های سال می تواند بین -10 درجه سانتیگراد باشد.

این نوع آب و هوا به طور معمول است هژمونیک در محافل قطبی است.

 اب و هوای افتابی یا صاف

یک روز آفتابی یا آسمان صاف در طول شب، زمانی است که هیچ ابری در بالای افق وجود نداشته باشد. اگر شخصی در بالای کوه باشد یا با هواپیما سفر کند، ابرها و مه های احتمالی تا زمانی که در زیر سطح افق باقی بماند قابل شمارش می باشند. آب و هوای آفتابی بدان معنی است که آسمان بالاتر از بالاترین ارتفاعی که ابرها می توانند تشکیل شوند یعنی حدود ۸۵۳۴۰ متر همیشه آفتابی و صاف است. بهتر است بدانید آنتی سیکلون ها باعث تشکیل روزهای آفتابی می شوند.

هوای آفتابی می تواند به افزایش دما تحت تأثیر خورشید منجر شود اما آسمان صاف در طول شب اجازه می دهد تا دما به ویژه در زمستان کاهش یابد زیرا گرما از محیط اطراف تابش می کند و هیچ پوشش ابری برای جلوگیری از فرار آن به فضا وجود ندارد. کاهش دما تا یک ساعت پس از طلوع آفتاب ادامه دارد. بنابراین، هوای آفتابی مهمترین تغییرات دما را در همان توده هوا ایجاد می کند.

هوای آفتابی و صاف معمولاً در بیابان ها دیده می شود. از آنجا که ابرهای کمی به آنجا می رسد، قله های کوه نیز روزهای آفتابی زیادی را تجربه می کنند. به همین دلیل قدرتمندترین تلسکوپ ها در کوه ساخته می شوند. با این حال هوای آفتابی و صاف برای سایر نقاط جهان بسیار نادر است.

اب و هوای نیمه ابری

هوای نیمه ابری زمانی است که برخی از ابرها بیش از سطح افق معلق هستند و در آن محدوده پرسه می زنند. با این حال بیشتر آسمان، صاف مانده و هیچ نوع بارشی وجود ندارد. ابرها ممکن است هنگامی که خورشید در طول روز پشت آنها پنهان می شوند، به طور موقت دما را کاهش دهند که این امر به ویژه در هنگام موج گرما بسیار مفید است.

اب و هوای ابری

هوای ابری یکی از انواع آب و هوا بوده و زمانی است که مقدار قابل توجهی ابر در حال پوشاندن آسمان (حداقل نیمی از آسمان) باشد. یک روز ابری ممکن است به برخی از بارش های ضعیف، بارش برف یا حتی رعد و برق منجر شود اگرچه هنگام رعد و برق، آسمان به طور موقت تیره و سایه دار می شود. در یک روز ابری، اشعه خورشید از رسیدن به سطح زمین جلوگیری می کند. با این حال، در یک روز ابری، هوا هنوز می تواند گرم باشد زیرا پوشش ابر می تواند گرما را در نزدیکی زمین گیر بیندازد. آسمان ابری تقریباً همیشه با باران یا ابر همراه است. ابر چیزی بیشتر از جرم زیاد بخار آب نیست. با کاهش دما، بخار آب ابر خنک می شود و به صورت قطره های باران در می آید.

اب و هوای برفی

برف، آب اتمسفری است که یخ زده و روی زمین افتاده و آن را پوشانده است. این نوع از انواع آب و هوا زمانی اتفاق می افتد که دمای هوا تا ۰ درجه سانتیگراد یا ۳۲ درجه فارنهایت کاهش یابد. تا زمانی که دمای زمین به بیش از ۰ درجه سانتیگراد نرسد، برف باقی می ماند. برف به شکلی شبیه باران تشکیل می شود. با کاهش دما، بخار آب در ابرها به دانه های برف تبدیل می شود. ابر که به اندازه کافی سنگین شود، دیگر قادر به نگه داشتن برف نخواهد بود و شروع به ریزش بر روی زمین خواهد کرد.

کودکان برف را دوست دارند اما هوای برفی مشکلات بسیار بدتری نسبت به هوای بارانی ایجاد می کند زیرا جاده ها را صعب العبور و راه رفتن را دشوار می کند، ممکن است ورودی خانه ها را مسدود کند و حتی اگر زیاد ببارد وزن زیاده از حد آن ممکن است سقف ماشین ها و پشت بام ها را تخریب کند. همچنین بارش برف بدتر از باران باعث کاهش دید می شود و اگر با وزش باد شدید همراه باشد به کولاک تبدیل می شود. در کوه ها، مقدار زیادی ازبرف ممکن است به خاطر شیب موجود در کوه بلغزند و باعث ایجاد بهمن شوند که مرگبارترین رویداد مرتبط با برف می باشد. همچنین، ذوب شدن برف می تواند باعث ایجاد برخی از سیلاب ها شود. با وجود این، برف در فصل سرما مهم است زیرا ایستگاه های کوهستانی برای جذب گردشگر به آن اعتماد می کنند.

اب و هوای توفانی و گرد باد

آب و هوای طوفانی نوعی آب و هوایی است که با صاعقه مشخص می شود. در این نوع آب و هوا بزرگترین و بلندترین ابرهایی تشکیل می شوند که می توانند باعث تشکیل ابرهای کومولونیمبوس (cumulonimbus) شوند. همچنین توفان های تندری یا توفان های همراه با آذرخش و صاعقه که مخرب ترین رویداد هواشناسی است با وزش شدید باد، بارندگی های شدید و گاهی تگرگ و گردباد همراه می باشند. توفان های تندری صرف نظر از شدت آن، همیشه یک پدیده خطرناک است که باید جدی گرفته شود زیرا صاعقه می تواند باعث ایجاد صدمات جسمی بزرگی شود و حتی گاهی اوقات می تواند منجر به مرگ افراد نیز بشود.

گردبادها از انواع آب و هوا بوده و باعث چرخش ستون های هوا که با سرعت بسیار بالایی می چرخند، می شوند . آنها در توفان های تندی اَبَر سلولی که نوع خاصی از کومولونیمبوس است و به خودی خود می چرخند، متولد می شوند. گردباد به عنوان نوعی جاروبرقی طبیعی عمل می کند و هر آنچه را که در مسیر خود قرار دارد را بلند کرده و پرتاب کند. گردبادها گرد و غبار و آوارها را بلعیده و بسته به مواد بلعیده شده می توانند به رنگ خاکستری روشن، خاکستری یا حتی قهوه ای دربیایند. شب با اینکه گردبادها به طور معمول قابل مشاهده نیستند ولی بسیار خطرناک تر و تهدیدآمیزتر می باشند و تنها رعد و برق می تواند وجود و موقعیت آنها را نشان دهد. گردبادها به ویژه قوی 

ترین آنها صداهای زیادی ایجاد می کنند که می تواند به شناسایی آنها کمک کند.