انواع رقص _هفت ویک73845

روز جهانی رقص

کمیته رقص موسسه بین‌المللی تئاتر (ITI)، همکار هنرهای نمایشی یونسکو، هر سال 29 آوریل را روز جهانی رقص نامیده اند . در این روز که به مناسبت سالگرد ژان ژرژ نووره، خالق رقص باله مدرن و یا باله سبک جدید ، به نام روز رقص نام‌گذاری شده، رویداد بزرگی به نام جشن جهانی رقص در سراسر جهان برگزار می‌گردد و تلاش می‌شود تا آموزش رقص و مشارکت در این فعالیت هنری را در جهان گسترش بدهند. هدف از نام‌گذاری روز جهانی رقص این است که رقص، به عنوان زبانی جهانی، پاس داشته شده  و وسیله‌ای برای صلح، دوستی و نزدیکی انسان‌ها به هم باشد. مراسم روز رقص از سال 1982 تاکنون هر ساله برگزار می‌شود و هر بار، شهری به عنوان میزبان آن از سوی ITI انتخاب می‌شوند.  در این مراسم به رسم هر سال، یک شخصیت رقص برجسته دنیا، انتخاب می‌شود تا پیامی برای روز جهانی رقص منتشر بکند. از دیگر برنامه‌های مهم جشن روز جهانی رقص می‌توان به اجراهای رقص های مختلف، کارگاه‌های آموزشی، سخنرانی مقامات و رقصنده‌های مشهور، پروژه‌های بشردوستانه و غیره اشاره کرد.

هیپ هاپ

حتماً نام رقص هیپ هاپ به گوشتان خورده  این رقص که ریشه در فرهنگ سیاه پوسان آمریکایی نیز دارد، رقصی است که با موسیقی هیپ هاپ اجرا می‌شود. رقص هیپ هاپ توسط سیاه پوستان امریکا در دهه 70 میلادی تشکیل شد و بر پایه حرکات جدید و خلاقانه است. در واقع می‌توان گفت این رقص، ماهیتی آزاد و مبتنی بر خلاقیت دارد. هر ساله بین رقصندگانو رقاصان  هیپ هاپ مسابقات مختلفی برگزار می‌شود و رقصندگان در نمایش حرکات جدید و خلاقانه با یکدیگر رقابت می‌کنند. زمان پیدایش این رقص را می‌توان پس از پیدایش اولین گروه‌های رقص بریک در امریکا می دانسته  که تأثیر آن را می‌توانیم روی هیپ هاپ ببینیم. این رقص با الهام از رقص فانک توانسته است  جایگاه خوبی در بین جوانان پیدا کند و امروزه در  دوره‌های تخصصی آموزش آن، چه از نوع استودیویی و چه از نوع خیابانی آن، اجرا می‌ شوند. در رقص هیپ هاپ، رقصیدن روی ریتم و رعایت ریتم اهمیت بسیار  زیادی دارد. برخی نام رقص خیابانی را هم برای رقص هیچ هاپ به کار می‌برند.

. رقص ترنس کاک، اندونزی

این رقص اندونزیایی اساسا به منظور برقراری ارتباط با ارواح نیاکان شکل گرفت، اما از آن زمان به بعد با حماسه‌ی هندی معروف به نام رامایانا در هم تنیده شده است.

 رقص سماوی (آسمانی)، کامبوج

این رقص کامبوجی حماسه‌هایی را به نمایش در می‌آورد که هزاران سال در این کشور رواج داشته‌ است . تصاویری از این رقص حتی در برخی از قسمت‌های انگوور وات (مجموعه‌ی معابد در کامبوج) حکاکی شده است.

 رقص هوایی

رقص هوایی شکلی جالب از نمایشی می باشد  که شامل «چسبیدن» به سقف می‌شود، و به همین خاطر به اجرا کننده اجازه می‌دهد فضا را در سه بعد کاوش کند.

. تپ دنس، آمریکا

یکی دیگر از انواع رقص تپ دنس می باشد . نام تپ دنس، از صدای کوبشی گرفته شده است که هنگام تماس صفحه‌های فلزی کوچک روی کفش‌‌های رقاص با یک زمین سفت حاصل می‌شود. این رقص ابتدا در اواخر قرن ۱۹ام در ایالات متحده مشاهده شد.

 رقص والس

این رقص (والس) با موسیقی آرام و خوش‌آهنگ انجام می‌شود و نیازمند آن است که رقصنده حرکات روان و ظریفی را اجرا کند این رقص مانند زنان ظریف است.

رقص پولکا، اروپای مرکزی

رقص پولکا یک رقص مربوط به اروپای مرکزی و همچنین مدلی ای از موسیقی رقص آشنا و شناخته شده در سرتاسر قاره‌های اروپا و آمریکا است.

رقص سوینگ

«رقص سوینگ» بیش از هر چیزی به عنوان یک گروه از رقص‌ هایی شناخته شده باشند  که با سبک سوینگ موسیقی جاز در دهه‌های ۱۹۲۰-۱۹۵۰ به وجود آمد. این یک اصطلاح مادر و جامع برای رقص‌هایی مانند بوگی ووگی، جیترباگ، و لیندی هاپ می باشد.

 رقص فاندانگو، پرتغال

یکی از رقص‌های اصلی و اولیه در کشور  پرتغال است که در آن رقصنده‌ها پاهایشان را روی زمین می‌کوبند و به سرعت تغییر وضعیت می‌دهند.

رقص کن‌ کن

این رقص پر انرژی و همچنین به لحظ فیزیکی نسبتا سخت و دشوار است که معمولا توسط زنان هم‌ سُراکه لباس‌هایی با دامن‌های بلند به همراه زیرپوش و جوراب‌های ساق بلند سیاه پوشیده‌ شده است انجام می شود  در تالارهای موسیقی انجام می‌شود.

از ویژگی‌های رقص کن کن باید به بلند کردن دامن توسط رقصندگان و حرکت سریع توسط پاها و انجام حرکات مهیج، هیجان‌آور و تحریک‌آمیز اشاره نمود.

رقص شیر، چین

این مورد از انواع رقص شکلی از رقص سنتی در فرهنگ چین می باشد  که در آن اجرا کنندگان نحوه‌ی حرکت شیر را در حالی تقلید می‌کنند که لباس‌هایی به شکل این حیوان به تن کرده‌ است. 

 رقص میمون شائولین، چین

با رسم و سنتی که بیش از ۱.۵۰۰ سال قدمت دارنو ،‌ چینی‌ها دانش، انظباط و هنر رزمی خود را با هم مخلوط  کرده‌اند تا این نوع رقص را به طور کامل به نام خودشان سند بزنند.

 رقص تینی کلینگ

این رقص فیلیپینی را دو نفر اجرا می‌کنند که چوب‌های بلند درخت بامبو را روی زمین و همچنین با هماهنگی مقابل یکدیگر می‌کوبند ، می‌زنند و می‌کِشند در حالی که رقص‌کنان از روی چوب‌های بامبو می‌پرند و ما بین آن‌ ها به حرکت می‌کنند

رقص کاساک، اوکراین

یکی دیگر از انواع رقص که به گوپاک معروف شده است.  رقص رسمی اوکراین محسوب می‌شود و از حرکات آکروباتیک به لحاظ فنی و بصری حیرت‌انگیز تشکیل شده است. حرکات مذکور شامل پرش و چرخش های خاصی می‌شوند که معمولا از مشخصه‌های بارز این رقص است.

رقص سالسا

سالسا نوعی رقص دونفره می باشد  اما به صورت گروهی و یا انفرادی نیز انجام می‌شود. ریشه رقص سالسا به نیویورک در سال 13970 میلادی می‌رسد که در آن زمان به عنوان رقصی اجتماعی به وجود آمد و به شدت تحت تأثیر فرهنگ های امریکای لاتین به ویژه کوبا و پورتوریکو قرار گرفته است. برخی از حرکات این رقص از روش‌های سبک Cha-cha-Cha، Mambo و Cuban Son ریشه می‌گیرد و به همراه موسیقی سالسا اجرا می‌شوند. امروزه این سبک از رقص در آمریکای لاتین و ایالات متحده امریکا طرفداران و زیادی دارد. اگر بخواهیم از وجه تسمیه سالسا بگوییم، می‌بایست به معنی لغوی آن یعنی مخلوط اشاره کرد.   این رقص، تند و تیز و پر از هیجان است و شاید ریشه اسم سس سالسا هم که از خوشمزه‌ ترین چاشنی‌های غذا می باشند  بی‌ربط به آن نباشد! حرکات سریع دست و پا، چرخش‌های ناگهانی، حالت خاص دست‌ها و تغییر موضع بدن از ویژگی‌های این رقص جذاب و جوان پسند و عامه پسند در بین زنان و دختران جوان  به شمار می‌رود. سبک کلمبیایی یا کالی، سبک کوبایی یا کازینو، سبک میامی، سبک روئه‌دا د کازینو، سبک لوس آنجلسی، سبک نیویورکی نیز سبک‌های مختلف رقص سالسا شناخته می‌شوند.

تانگو

می‌خواهیم با یکی از رمانتیک‌ ترین رقص های دنیا به اسم رقص تانگو آشنا شدهداید رقصی که شهرت جهانی دارد و پای ثابت مراسم عروسی است که توسط عروس و داماد و یا میهمانان اجرا می‌شود و امروزه در ایران نیز بسیار پرطرفدار می باشد . رقص تانگو یکی از رقص های مجلسی به شمار می‌رود و ریشه آن به شهرهای بوئنس آیرس در آرژانتین و مونته ویدئو در کشور اروگوئه برمی‌گردد. در کنار رقص تانگو، یک سبک موسیقی به همین نام هم رونق پیدا کرد که از ترکیب سبک‌های مختلف موسیقی اروپا شکل گرفته و در  جهانی شدن و معرفی رقص تانگو به دنیا را مدیون نوازندگان و رقاصان آرژانتینی هستیم که در اوایل قرن بیست میلادی، به اروپا و دیگر قسمت‌های جهان سفر کردند و این تحفه‌ی دوست داشتنی را با خود بردند و توسعه داده اند  این رقص به تدریج به تئاترها راه پیدا کرد و کم کم فراگیر شد و به کلاس‌های رقص لوکس رسید. جالب است بدانید هر ساله 11 دسامبر در آرژانتین به نام روز ملی تانگو نام‌گذاری شده است. امروزه سبک‌های مختلف تانگو وجود دارد و هر ساله مسابقات بین‌المللی رقص تانگو در سراسر جهان برگزار می‌شود که نشان از محبوبیت این رقص دارد. از جمله سبک‌های مختلف تانگو می‌توان به تانگو آرژانتینی (Argentino)، تانگوی بالروم (Ballroom)، تانگوی چینی، تانگوی آنتیک (vintage tangos) و تانگوی فنلاندی اشاره کرد. تانگوی آرژانتینی بیش از بقیه سبک‌ها به سبک ریشه اصل این رقص نزدیک‌تر است و تانگوی اصیل شناخته می‌شود

تانگو، آرژانتین

تانگو یک رقص دو نفره می باشد که با حرکات نمایشی همراه است. در سال ۱۸۸۰، این نوع رقص در ریور پلاته که مرز طبیعی بین اروگوئه و آرژانتین است، آغاز شد. امروزه سبک‌های مختلفی از تانگو وجود دارد و مسابقات بین‌المللی رقص تانگو هر سال برگزار می‌شود و همین نشان‌دهنده‌ی محبوبیت این رقص است.

 رقص کابوکی، ژاپن

کابوکی یک نوع رقص نمایشی در کشور های چین و ژاپن است که در میان مردم ژاپن بسیار محبوب است. کابوکی در سال ۱۶۳۰ آغاز شد زمانی که در بستر رودخانه‌ ی خشک کیوتو برای نخستین بار انجامگشت . حرکات استادانه و دقیق رقصنده‌های کابوکی جالب توجه و چشمگیر است.