بارش محبت در زندگی -هفت ویک30952

ازدواج ماندگار و حقیقی ازدواجی است که شاکله آن بر اساس عشق و محبت شکل گیرد و تداوم یابد. حق تعالی هم برای این منظور، اکسیر اعظم و گوهر گرانبها و با ارزش محبت را در نهاد زن و مرد قرار داده است. «مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْها وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُون [روم/۲۱] از شگفتی های خدا این است که از جنس خودتان برای شما جفتی آفریده که کنارش آرمیده و لطف و دوستی بین شما برقرار کرده که برای مردم متفکر خود از آیات بزرگ محسوب می‌شود.»

پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرمایند: «كُلَّمَا ازْدَادَ الْعَبْدُ إِيمَاناً ازْدَادَ حُبّاً لِلنِّسَاء[1] هر چه ایمان انسان کامل‌تر باشد، به همسرش بیش‌تر اظهار محبت می‌نماید».
امام رضا (عليه السلام) نیز در این زمینه مي‏‌فرمايند: «وَ اعْلَمْ أَنَّ النِّسَاءَ شَتَّى فَمِنْهُنَ‏ الْغَنِيمَةُ وَ الْغَرَامَةُ وَ هِيَ الْمُتَحَبِّبَةُ لِزَوْجِهَا وَ الْعَاشِقَةُ لَه‏[2] بدان که زنان گوناگونند، برخی از آنان دستاوردی گران‌بها و تاوان [رنج های آدمی] هستند و این زن کسی است که به شوهرش محبت می‌‌کند و عاشق اوست».

نکته مهم در این میان ابراز و بیان این محبت نسبت به همسر است. در واقع گرچه محبت یک امر قلبی است، منتها نباید به این محبت قلبی اکتفا کرد، بلکه لازم است آن را در قالب بیان و رفتار، بروز و ظهور بخشید تا بتوان دستاورد لازم را از آن به دست آورد. نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) در این راستا می‌فرمایند: «قَوْلُ‏ الرَّجُلِ‏ لِلْمَرْأَةِ إِنِّي‏ أُحِبُّكِ‏ لَا يَذْهَبُ مِنْ قَلْبِهَا أَبَداً [3] اين گفتار مرد به همسرش كه من تو را دوست دارم، هرگز از قلب زن بيرون نمی رود».

زن مطیع، فرمانروای قلب شوهر است.
یکی از مهم ترین و حیاتی ترین حس هایی که مردان به آن علاقه دارند، حس مالکیت و مدیریت است. از سوی دیگر، برای حفظ کیان خانواده، لازم است زنی که به زندگی و شوهر خود علاقه مند است، از شوهر خود اطاعت کند و بداند که اگر در تمام شئون زندگی، مطیع او باشد، مهرش چنان در دل مرد نفوذ می کند که حاضر است برای زن و زندگی اش، هر فداکاری و ایثاری انجام دهد و بهترین حس ها را به همسر خود بدهد و بدین ترتیب است که هم مرد راضی است و هم زن.

محبت کردن باعث اعتماد و امنیت می‌شود 

اسم همسرتان را نیکو و به بهترین حالت صدا بزنید.
به خاطر داشته باشید که اسم یک شخص برای او، شیرین ترین و مهم ترین کلمات در تمام زبان هاست. اشخاص به قدری به اسم خود علاقه دارند که می کوشند به هر قیمت که شده، در خاطرها بماند. یکی از موجبات جلب محبت، نام بردن اشخاص با عناوین احترام آمیز و اسم هایی است که طرف مقابل آنها را دوست دارد. بعضی همسران به اشتباه فکر می کنند از آن جا که با همسر خود صمیمی هستند، لازم نیست اسم او را به احترام صدا بزنند؛ در حالی که باید به خصوص در بین افراد دیگر، اسم همسرتان را به نیکی ببرید. این کار، یکی از راه های جلب محبت همسران می باشد. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله نیز در حدیثی یکی از راه های جلب محبت افراد را صدا کردن و خواندن آنها به محبوب ترین نام هایی که دوست دارند، دانسته است.

محبت کنید و افکار منفی را کنار بگذارید

امیر المومنین (علیه السلام) درباره زندگی خویش با  حضرت فاطمه (علیها السلام) می فرمایند: «كُنَّا كَزَوْجِ‏ حَمَامَةٍ فِي أَيْكَة[4] من و زهرا (علیها السلام)  بسان دو کبوتر در آشیانه‌ای بودیم». عشق و علاقه قلبی این شوهر و همسر چنان صفايي به خانواده بخشيده بود که علی (عليه السّلام ) وجود فاطمه (علیها السلام) را تسکين قلب خود مي دانست و می فرمودند: «فَوَاللَّهِ مَاأَغْضَبْتُهَا وَ لَاأَكْرَهْتُهَا عَلَى أَمْرٍ حَتَّى قَبَضَهَا اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ إِلَيْهِ وَ لَاأَغْضَبَتْنِي وَ لَاعَصَتْ لِي أَمْراً وَ لَقَدْ كُنْتُ أَنْظُرُ إِلَيْهَا فَتَنْكَشِفُ عَنِّي الْهُمُومُ وَ الْأَحْزَانُ[5] «هيچ گاه فاطمه (علیها السلام) از من نرنجيد و او نيز هيچ گاه مرا نرنجانيد، او را به هيچ کاری مجبور نکردم و او نيز مرا آزرده نساخت، در هيچ امری قدمی بر خلاف ميل باطنی من بر نداشت و هر گاه به رخسارش نگاه می کردم، تمام غصه هايم برطرف می شد و دردهايم را فراموش می کردم».

در روایتی دیگر آمده است: «در صبح يكى از روزها على (عليه السّلام) به فاطمه (عليها السّلام) گفت: آيا طعامى براى خوردن داريم؟

خانم فرمودند: نه، به حقّ خدايى كه پدرم را به نبوّت و پيامبرى گرامى داشت و تو را به وصايت و جانشينى او، چيزى در خانه نداريم و دو روز است كه چيزى نخورده ‏ايم و مقدار کمى غذا در خانه بوده است كه آن را هم براى تو و فرزندانمان اختصاص دادم و خود از خوردن آن خوددارى نمودم. على (علیه السلام) فرمودند: اى فاطمه! چرا مرا آگاه نکردی تا غذايى تهيّه کنم؟ خانم پاسخ دادند: «يَا أَبَاالْحَسَنِ إِنِّي لَأَسْتَحْيِي مِنْ إِلَهِي أَنْ أُكَلِّفَ‏ نَفْسَكَ‏ مَا لَاتَقْدِرُ عَلَيْهِ [6] اى ابو الحسن! من از خداوند شرم دارم از تو چيزى بخواهم كه قدرت بر تهيّه آن نداشته باشى‏».

کم توقعی همسر، تعاون و کمک در کار خانه، با احترام صدا زدن، ایثار و فداکاری برای یکدیگر و...[7] نمونه های دیگری از مصادیق مهر و محبت این دو انسان کامل می‌باشد و اين‌گونه خانه علی و زهرا (علیهما السلام) علی رغم همه مشكلات، سختی‌ها و مصائبی كه وجود داشت، اما مشحون از آرامش و صمیمیت بود و باعث می‌شد که آن گرفتاری‌های مادی دیده نشود و همین امر یک الگوی زنده برای زندگی مشترک بین زوجین خواهد بود.