درمان کومدون _هفت ویک7

پوست ما همیشه در حال بازسازی است و سلول‌های جدید ایجاد می‌شوند و سلول‌های قدیمی می‌میرند و می‌ریزند. سلول‌های قدیمی همیشه پوسته پوسته نمی‌شوند و گاهی اوقات می‌توانند منافذ پوستی شما را مسدود کنند. اگر منافذ مسدود شود روغنی که توسط غدد موجود در فولیکول تولید می‌شود نمی‌تواند منافذ را ترک کند. سلول‌های پوست و روغن با اکسید شدن جمع شده و تیره می‌شوند و در نهایت کومدون به وجود می‌آید.

کومدون ها زمانی ایجاد می‌شوند که منافذ پوست (فولیکول‌های مو) مسدود می‌شوند. سلول‌هایی که به فولیکول‌های ریز مو (صورت) منقبض می‌شوند در آکنه بسیار چسبناک می‌شوند و به یکدیگر می‌چسبند و در نهایت منافذ را مسدود می‌کنند و چربی تولید شده توسط غدد سباسه در پشت منافذ مسدود شده جمع می‌شود و باعث تشکیل کومدون می‌شود. زیبایی در چهره یکی از پارامترهای مهم در ارتباطات اجتماعی و اعتماد به نفس فردی می‌باشد؛ لذا فشردن یا دست‌کاری مداوم کمدون ها باعث برجستگی‌های قرمز، زخم‌های قرمز باز، خراش، پوسته و دلمه می‌شود که می‌تواند به مرور زمان به یک گره یا کیست پیشرفته تبدیل شود؛ در نتیجه تخلیه کمدون ها میبایست توسط پزشک انجام گردد.

کومدون های باز که اغلب جوش سرسیاه تلقى ميشود، به دلیل وجود ملانین (رنگدانه سطحی) به جای کثیفی سیاه هستند. برعکس، جوش های سرسفید نتیجه منافذ مسدود شده ای هستند که توسط پوست محصور شده اند.

اگرچه جوش‌های سرسیاه اغلب روی گردن و صورت ظاهر می‌شوند، اما می‌توانند در جاهای دیگر مانند داخل و روی گوش نيز ایجاد شوند.

دلایل ایجاد کومدون

یکی از دلایل رایجی که سبب بروز جوش های سرسیاه و سرسفید می شود محبوس شدن فولیکول های مو می باشند. سلول های پوستی در یک روند طبیعی از سطح پوست جدا می شوند تا جای خود را به سلول های جدیدی بدهند. بعضی اوقات سلول های مرده پوست در داخل فولیکول های مو حبس می شوند و وقتی که این سلول های مرده با چربی طبیعی پوست که توسط غدد چوبی پوست تولید می شوند ترکیب شوند منافذ پوستی مسدود می شوند و کومدون ها به وجود می آیند. لازم به ذکر است که این مدل از جوش ها در صورت افراد بزرگسال بیشتر به وجود می آیند؛ زیرا پوست آنها چرب تر است. همچنین شایان ذکر می باشد که بروز کومدون ها در افرادی که سیگار می کشند رایج تر است.

از دیگر دلایلی که سبب بروز کومدون ها می شوند عبارتند از:

مصرف بیش از حد لبنیات

رژیم های غذایی که دارای چربی و قند زیادی می باشند.

بالا بودن زیاد رطوبت پوست (اغلب به دلیل استفاده نادرست از مرطوب کننده رخ می دهد).

بالا بودن زیاد رطوبت هوا

لیزر درمانی پوست و یا استفاده نادرست از لایه بردار ها و اسکراب های شیمیایی

صدمه دیدن فولیکول های مو به دلیل کندن موها

ترکاندن کومدون هایی که بر سطح پوست وجود دارند

شست و شوی نامناسب و شدید پوست

استفاده از برخی از مواد شیمیایی و پماد ها و برخی از لوازم های آرایشی

 انواع کومدون:

کومدون های باز: همان جوش های سر سیاه هستند. کومدون های بسته: همان جوش های سر سفید هستند. میکرو کومدون ها: به قدری کوچک هستند که با چشم غیر مسلح دیده نمی شوند. ماکرو کومدون ها: کومدون های بسته ای هستند که روی پوست صورت ظاهر می شوند و قطر آن ها بیشتر از ۲ تا ۳ میلیمتر است. کومدون های بسیار بزرگ: نوعی کیست هستند که دهانه ای شبیه به جوش های سر سیاه دارند. کومدون های ناشی از آفتاب: روی گونه ها و چانه ی افراد مسن ظاهر می شوند و در اثر نور خورشید به وجود می آیند.

روش‌های پیشگیری از بروز جوش های سرسیاه

برخی از افراد تصور می‌کنند با تخلیه‌ی جوش‌های سرسیاه آن‌ها را درمان می‌کنند اما بهتر است بدانید حتی بعد از تخلیه‌ی این جوش‌ها امکان بازگشت آن‌ها بسیار زیاد است از این رو بهتر است از روش‌های پیشگیری استفاده کنید.

پوست خود را از آلودگی‌ها تمیز کنید (زمانی که شما پوست خود را از آلودگی‌ها تمیز می‌کنید چربی اضافی و سلول‌های مرده‌ی پوست را از بین برده و از انسداد منافذ جلوگیری خواهید کرد.)

پوست خود را مرطوب نگه دارید.

آرایش خود را شب‌ها قبل خواب پاک کنید.

پوست خود را لایه برداری کنید

روش های درمانی کومدون

بنزوئیل پروکسید :

با اثر آنتی باکتریال عمل کرده و بعلاوه باعث کاهش اثرات شیمیایی که لایه های سلولی فولیکول مو را تغییر می دهد می شود.

ترتینوئین :

درمان اصلی کومدونهای سر سفید و سرسیاه است. نوعی مشتق ویتامین A است و باعث افزایش بازسازی پوستی و سلولی و کاهش ضخامت سلول های مرده می شود و بدین ترتیب از بسته شدن دهانه کومدونها جلوگیری می کند.

آنتی بیوتیک ها :

به نظر می رسد که در بهبود کومدونها مفید نباشد ولی می تواند به صورت موضعی همراه با کراتولیتیک ها به خصوص در افرادی که کومدون همراه با پاپول دارند موثر باشد.ایزوترتینوئین که در آکنه های ندولوکیستیک شدید به کار می رود، در درمان کومدونها بسیار موثر است ولی معمولاً برای موارد خفیف استفاده نمی شود.خروج کومدونها خصوصاً از نوع کومدونهای باز بوسیله دستگاهی به نام Comedone Extractor می تواند مفید باشد که توسط پزشک انجام می شود.در بعضی مقالات استفاده از رادیوسرجری یا الکتروسرجری در درمان مفید باشد.

لایه برداری

قدم اول درمان، استفاده از داروهای لایه‌برداری محسوب می‌شود که ممکن است این داروها بتوانند دهانه‌ی بسته‌شده‌ی غدد چربی‌ساز را باز کنند. به‌ دنبال تخلیه ‌شدن ترشحات، پوست صاف می‌شود؛ اما اگر کرم‌های لایه‌بردار برای درمان کافی نباشد، می‌توان به ‌شکل مکانیکی یا فیزیکی جوش‌ها را تخلیه کرد. البته این کار باید با وسیله‌ای انجام شود که حداقل عوارض و آسیب را برای پوست به همراه داشته باشد، بنابراین تخلیه‌ی جوش‌های زیرپوستی با فشار دادن آنها کار درستی نیست؛ زیرا ممکن است آسیبی به پوست وارد کند که جای آن بر روی پوست باقی بماند. این کار توسط پزشک یا پرستار و با وسیله‌ی مناسبی به نام کومدون اکستراکتور انجام می‌شود.

قلم کومدون

قلم کومدون ابزاری است که برای برداشتن جوش‌های سرسیاه و سرسفید استفاده می‌شود. این‌گونه قلم‌ها معمولاً میله‌های کوچک شبیه به هم و همراه با حلقه‌های متصل به انتها هستند و گاهی یک نوک تیز دارند. این ابزار برای خارج کردن هسته جوش بدون آسیب زدن به پوست شما طراحی شده است. قلم کومدون استریلیزه شود. اگر ابزار، ضدعفونی نباشد، ممکن است باکتری بیشتری را به پوست شما انتقال دهد. از قلم کومدون متناسب با جوش‌های خود استفاده کنید. جوش‌های سرسیاه باید با قلم‌های کومدون خارج شوند، درحالی که جوش‌های سرسیاه قبل از خارج شدن باید با یک نیشتر نوک تیز سوراخ شوند. معمول‌ترین ابزار برداشتن جوش قلم کومدون دو سر است که هر سر سایز متفاوتی دارد. شما می‌بایست قلمی را انتخاب کنید که سایز آن با اندازه کومدون شما متناسب باشد.

لایه برداری به روش لیزر

معمولاً از لیزر CO2 برای این منظور استفاده می شود. انتخاب پوست مناسب جهت هر نوع پیلینگ در نتیجه ی عمل بسیار دخیل است؛ به این صورت که نمی توان هر نوع پیلینگ را برای هر نوع پوست انتخاب کرد.

جدا از این کـه پیلینگ را در چـند جلسه می توان انجام داد، روش پیلینگ به صورت طولانی و مداوم نیز صورت می گیرد، این روش به وسیله کرم های دارای الفا هیدروکسی اسید با درصد متفاوت معمولاً کمتر از 15% انجام می گیرد.

در این روش فرد هر شب از این کرم ها بر روی جاهایی که می خواهـد لایه برداری شود؛ استفاده می کند. در مواقعی که فرد از پیلینگ استفاده می کند باید از نور خورشید اجتناب کرده ، حتماً از ضدآفتاب در خارج از منزل استفاده کند. البته پیلینگ را نمی توان به همه افراد تجویز کرد.